Izvršilaštvo i saizvršilaštvo
Vrsta: Seminarski | Broj strana: 8 | Nivo: Pravni fakultet

SADRŽAJ
1.UVOD .....................................................................................................................................2
2.IZVRŠILAŠTVO ....................................................................................................................3
2.1.NEPOSREDNO IZVRŠILAŠTVO. ........................................................................3
2.2.POSREDNO IZVRŠILAŠTVO...............................................................................5
3.SAIZVRŠILAŠTVO ...............................................................................................................6
3.1 RAZGRANIČENJE IZVRŠILAŠTVA OD SAUČEŠNIŠTVA ............................6
4.ZAKLJUČAK .........................................................................................................................7
LITERATURA............................................................................................................................8
1.UVOD
Izvršilaštvo pojmovno treba da oslikava djelovanje izvršioca. Kao osnovna, temeljna forma izvršenja krivičnog djela, izvršilaštvo je djelatnost preduzeta od strane izvršioca, kao nosioca ,radnje izvršenja, kojom se vrši protivpravno djelovanje, sve do svršenog ili pokušanog krivičnog djela. Da bi se radilo o izvršilaštvu, potrebno je da sam izvršilac ispunjava određene zakonske uslove (da ima određeni uzrast, punoljetstvo, maloljetstvo, da je uračunljiv, da je postupao sa određenim oblikom krivice/umišljaj ili nehat/, u nekim slučajevima da posjeduje određeno svojstvo /službeno lice, vojno lice, advokat, ljekar, sudija..., i dr./, a rezultat njegovog djelovanja treba da bude takav da ispunjava sve bitne elemente krivičnog djela. Iako se u savremenom krivičnom pravu evropskih država, prvenstveno u Nemačkoj, ovom pitanju posvećuje adekvatna pažnja, u našoj pravnoj teoriji rijetko se raspravlja o pitanju izvršilaštva kao opštem pojmu.
Kod izučavanja saizvršilaštva nužno se govori i raspravlja o izvršiocu, u kontekstu odnosa sa drugim saizvršiocem ili saučesnikom. Dakle, polazi se od stava, da je izvršilac poznat pojam ili se taj pojam gradi na osnovu opštih i posebnih pojmova u krivičnom pravu, u svrhu razgraničenja između više učesnika /saizvršioca i saučesnika/ koji zajednički izvrše krivično djelo.
2.IZVRŠILAŠTVO
To je osnovni oblik učešća neke osobe u ostvarenju krivičnopravno posljedice.Izvršilaštvo postoji kad samo jedna osoba čini krivično djelo.Izvršilac je,prema tome,ona osoba koja preduzima radnju činjenja i prouzrokuje posljedicu krivičnog djela.Radnja činjenja može se ostvariti tjelesnim pokretom/činjenje i nečinjenje/ neposredno ili posredno tj. Stavljanjem u pokret bilo koje vrste energije,upotrebom životinjske snage,pa čak i upotrebom neke druge osobe.
Postoje dvije vrste izvršilaštva:u užem i u širem smislu.Izvršilaštvo u užem smislu postoji onda kada samo jedna osoba preduzima one djelatnosti koje zakon određuje kao radnju učinjenja krivičnog djela.Izvršilaštvo u širem pojmu negira saučesništvo,jer obuhvata sve osobe koje na bilo koji način učestvuju u ostvarenju jednog djela.
Krivično zakonodavstvo Bosne i Hervegovine usvaja uži pojam izvršilaštva budući da razlikuje pojam izvršilac od saučesnik/podstrekač i pomagač/.

---------- CEO RAD MOŽETE PREUZETI NA SAJTU. ---------- 

www.maturski.org 

 

MOŽETE NAS KONTAKTIRATI NA E-MAIL: [email protected]